Ervaringen deelnemers Drieborgentocht.

Heeft u een mooie ervaring, deel deze met ons en wie weet plaatsen wij het op deze website.

2024 Albert Tulp Fiat 500 Abarth. "De Slochter tunnel"

2024 de zomer is weer  bijna geschiedenis . Het kan nog.  Het is de eerste zondag  in September, vroeg uit de veren “we gaan weer”. De hele zomer opgeofferd om de Abarth  weer in top conditie te krijgen, de wielstanden gecontroleerd, kleppen gesteld, de Dellortos mooi synchroon. Met een goed gevoel draai ik het sleuteltje om en ….met een stevige knal  komen de pk’s tot leven. Eerst maar even rustig zijn koude voeten opwarmen, aan de overkant zie ik de gordijnen bewegen, sorry buurvrouw, ben me er van bewust dat het nog donker is.

Langzaam komt de olietemperatuurmeter uit de hoek. Het is zo ver, we gaan. Op naar mijn navigator. Bij het inrijden van zijn straat bewegen ook daar de gordijnen. Even een goed gesprek, ”heb je de bandespanning gecontroleerd, olie op pijl, koelwater voldoende, benzine tank vol”.  Al deze vragen met ja beantwoord. We gaan, de straat uit, links, rechts hoor ik naast mij. Het is zo ver, de snelweg ligt voor ons, het gas kan er op. Mijn navigator ontpopt zich nu als een ervaren  boordwerktuigkundige en mompelt  ”water 100 graden”.  Nog een bocht en dan is het zover; De Slochter tunnel.

Albert Tulp en navigator in de Fiat 500 Abarth Equipe 123 (foto Dennie Woldijk) 

Met een flinke straal tussen gas terug naar de 3e versnelling.  De toerenteller verlaat het oranje gebied en kruipt het rode gebied in.  De Dellortos gaan over van een rustige ademhaling naar het gebulder van een tornado. Het benzine pompje zwoegt, hij verpompt nu meer benzine dan dat er water door de Rijn stroomt. De temperatuur in de auto stijgt. Het hele circus achterin krijgt het warm en doet vermoeden dat de spaghetti uitlaad er nu rood opstaat. De koeling houd het bij, maar daar is ook alles mee gezegd. Bij het naderen van de tunnel hoor ik weer die  donkerbruine stem, met de opmerking “de frikandellen kunnen er nu wel in”. Een goed verstaander heeft maar een woord nodig. De olie temperatuur is 180 graden!

Het lijkt wel of die tunnel per jaar korter wordt.  Wat een sound.

Volgend jaar weer? Wij zeker, tot volgend jaar!

Albert Tulp

2024 Hermann Egges 1939 / 1940 Austin 8AP (military) Tourer (Dot & Jeepy)

Het was 2010 toen we voor het eerst deelnamen aan de Drieborgentocht. We hadden net onze zeldzame en bijzondere Austin 8 uit 1939 aangeschaft, een "two door, six light saloon". De auto glom als een verse paardenkeutel in de maneschijn. Helaas was de inschrijving voor de tocht al gesloten – de rit was vol. Maar na het insturen van een foto van onze onlangs verkregen Austin kregen we onverwachts een telefoontje. "Uw wagen is werkelijk van ongekende schoonheid," klonk het aan de andere kant van de lijn. Er was een plek vrijgekomen en we mochten meedoen. 

Een mengeling van spanning en trots maakte zich van ons meester. Een fris aangeschafte oldtimer en meteen aan een tocht meedoen – dat was toch wel heel spannend en bijzonder tegelijk. Toentertijd kregen de vooroorlogse wagens nog een blauwe sticker toegevoegd op het rallybord, als indicatie voor een langzame deelnemer die gedurende de dag overal mocht "voordringen" Door de organisatie werden deze "gemarkeerde" wagens tevens aangeduid als "de deelnemende mummies"

Met ons hele gezin genoten we die dag van de rit door het mooie landschap. We schreven ons een jaar later meteen weer in voor de editie van 2011, maar dit keer gebeurde er iets bijzonders. We wonnen de hoofdprijs, niet alleen vanwege de schoonheid van de auto, maar ook vanwege onze bijpassende aankleding. Tineke, mijn vrouw, droeg een vintage jurk met hoed, en ik een broek met gilet en pet. Onze zoons, Tim van zes en Hugo van twee, waren gekleed in tevens een pet met boerenkilt, een traditionele "struupjekoarnboksom", en houten klompen. De hoofdprijs was een fotoshoot voor de Fraeylemamaborg met de auto en familie, én een prachtig olieverfschilderij van een foto van de fotoshoot naar keuze. Sindsdien hebben we geen enkele Drieborgentocht meer gemist.

Fotoshoot 2011 de foto waarvan we later een olieverfschilderij ontvingen
(foto Jaron Smedes van den Berg)

In 2024 zijn onze jongens inmiddels opgegroeid tot jonge mannen van 19 en 15 jaar. Tim, de oudste, heeft zijn rijbewijs gehaald en onze collectie Austins is inmiddels gegroeid naar vijf stuks. Tim's favoriet? De zeldzame en bijzondere militaire Austin 8AP tourer uit 1940, welke op een Brits WW2 contract geleverd is. De meeste van deze auto's zijn achtergebleven of verwoest tijdens operation Dynamo, beter bekend als de slag om Duinkerken, mei-juni 1940. Ook werden de achtergebleven auto's als "Beutewagen" door de Duitse bezetters gebruikt. Deze auto is gebouwd, net na deze tragedie op 6 juni 1940. De auto heeft waarschijnlijk zijn sporen nagelaten in Noord Afrika, tijdens "The North African Compaign" De auto is in Groot Brittannië verassend tevoorschijn gekomen na het wegbreken van een muur tijdens een verbouwing en heeft zo ongeveer 35 jaar ingemetseld gestaan en geen daglicht gezien. 

Regelmatig rijden we samen militaire toertochten en zijn we te vinden op WW2-bivakken. Dit jaar was het tijd voor een nieuwe ervaring: de Drieborgentocht 2024 werd uitgekozen als proefrit voor de Oldtimer Elfstedentocht van volgend jaar. Tineke en ik reden in onze parelgrijze Austin 8AP tourer uit 1939, genaamd "Dot", met startnummer 8. Tim en zijn vriendin Milou reden met "Jeepy", startnummer 88 – beide start nummers zijn een knipoog naar de typeaanduiding van onze Austins.

1939 Austin 8AP Tourer, "Dot", equipe 8, finish Drieborgentocht 2024
(foto Pascal van Timmeren)

Net als in 2011 werd er weer een prijs uitgereikt voor de mooiste auto en uitdossing. Tineke en ik trokken onze Mille Miglia-outfits aan, compleet met pletterpet en jas. Tim koos voor een Canadees WW2 militair uniform en Milou droeg een vintage broek, shirt en haarband. Bij de start zetten Tim en Milou zelfs de meegebrachte Engelse militaire camouflagehelmpjes nog even op, een knipoog naar hun outfit. En ja hoor, equipe nummer 88, Tim en Milou, won de publieksprijs met de 1940 Austin 8AP military tourer voor meest bijzondere auto en uitdossing!

1940 Austin 8AP Military Tourer, "Jeepy" equipe 88, finish Drieborgentocht 2024
(foto Pascal van Timmeren)

Tineke en ik zijn zo trots als een pauw die pronkt met zijn veren. Het was de eerste keer dat de jonge generatie meedeed in één van onze klassieke Austins. Het overdragen van het stuur voelde spannend maar geweldig tegelijk. Dat elf deelnemers hun stem gaven aan de militaire Austin 8 met het jonge stel, en daarmee de publieksprijs opleverde, maakte de dag voor ons onvergetelijk en compleet.

Allen bedankt die dit mogelijk maken en tot volgend jaar!

Hermann Egges & Tineke Bijl.